خدای من یک سال گذشت...... هر چه کردم"دیدی" و هر چه بخشیدی و عفو کردی "ندیدم".خدای من هراسان شدم پناهم دادی بیمار شدم شفایم دادی ... آرامش و امنیت که رسید پناه و طبیبم را از یاد بردم.خدای من! یک سال گذشت و چهار فصل و دوازده ماه و سیصد و شصت و پنج روز...چگونه است که رهایم نمی کنی و چگونه است که هرگز و هرگز از تو نا امید نمیشوم. این چه رسم خدایی است؟؟ .... خدای من آوای ملکوتی یا مقلب القلوب و الابصار می آید...تو مرا میخوانی که بخوانمت؟؟ این منم با حسرت سالهای رفته... یا مدبراللیل والنهار. این منم با هزاران امید به سالهای پیش رو .یا محول الحول والاحوال. خدای من: بندگی ام را بپذیر و التماس مرا بشنو: حول حالنا حول حالنا.... خوب من بوی عطر تحویل می آید ...چه مبارک تقدیری......
سال نو بر همه مبارک